قرص‌های ضد بارداری حاوی هورمونهایی هستند که مانع آزاد شدن تخمک‌ها از تخمدانها می‌شود. پروسه آزاد شدن تخمکها «فرایند تخمک گذاری» نامیده می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد که در بسیاری از زنان مصرف این قرص‌ها عوارض جانبی را در پی دارد که اغلب این عوارض ظرف دو تا سه ماه پس از مصرف دارو کاهش یافته و از بین می‌روند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  انستیتو آمریکایی به نام « والدینی برنامه ریزی شده» فهرستی را درباره شایع‌ترین عوارض جانبی مصرف قرص‌های ضد بارداری منتشر کرده است که بر اساس آن این عوارض عبارتند از: خونریزی بین دوره‌های عادت ماهانه، بروز زخم‌های روی سینه، تهوع و استفراع و تغییر در میل جنسی، پژوهشگران این انستیتو تاکید می‌کنند که در صورت بروز این عوارض و ادامه آن به مدت بیش از سه ماه حتما باید با پزشک متخصص موضوع را در میان گذاشت.
بر اساس این گزارش، وجود هورمون استروژن در قرص سبب افزایش مختصر فشار خون می‌شود که البته در سنین پایین خطر عمده‌ای نیست اما به همین خاطر تجویز دارو از سن ۳۵ سالگی به بعد باید با احتیاط انجام شود. هم چنین این قرص تاثیر برخی از داروها مانند داروهای ضد افسردگی و آرام بخش‌ها را تشدید می‌کند. برخی علائم مانند تهوع،‌ استفراغ و سردرد دو تا سه ماه پس از مصرف قرص به تدریج کم می‌شود اما ادامه آن خطرناک است. مصرف این قرص در زنان مبتلا به بیماری قند می‌تواند موجب تشدید بیماری شود.

بعلاوه محققان می‌گویند؛ قرص‌های ترکیبی حجم شیر مادر را کم می‌کند و بنابراین زنان شیرده در ۶ ماهه اول پس از زایمان نباید از این داروها استفاده کنند. از سوی دیگر تازه ترین بررسی‌ها نشان می‌دهد زنانی که از قرص‌های ضد بارداری استفاده می‌کنند ۵/۱ برابر بیشتر از سایر زنان به بیماری روده مبتلا می‌شوند.

در مقاله‌ای که به تازگی در مجله آمریکایی گاسترو انترولوژی منتشر شده آمده است که این قرص در بروز عفونتهای روده‌ای نقش دارند.

بر اساس این گزارش، خطر نسبی ابتلا به بروز عفونت روده با افزایش طول دوره مصرف قرص، تشدید می‌شود. به طوری که اگر قرص ضد بارداری بیش از سه سال پی در پی مصرف شود احتمال بروز عفونت‌های روده‌ای تا ۵/۳ برابر افزایش پیدا می‌کند.

گفتنی است، گروهی از پژوهشگران در تلاش هستند که با بهره گیری از نوعی «نقص ژنتیکی» قرص ضد باروری سازی برای مردان تولید کنند.

محققان دانشگاه یووا در آمریکا نوعی «نقص ژنتیکی» را شناسایی کرده‌اند که مردان مبتلا به آن بچه دار نمی‌شوند. محققان در تلاش هستند از این یافته برای محدود کردن قدرت بارور سازی در مردان استفاده کنند.